بسیج  و بسیجی در قاموس انقلاب ما واژه ای بس مقدس است که هر کسی را یاری درک معنای آن نیست. بررسی روحیات و منش های فرزندان بسیجی سرشت این سرزمین به خوبی تمایز والای این گل های بوستان ناب ولایت را جلوه گر می سازد. ویژگی های رشک برانگیز این تربیت شدگان مکتب پیرجماران از صدر تا ذیل جریان بسیجی جاری و ساری است و در آن میان عالی و دانی تفاوتی نیست؛ اگر هم تفاوتی باشد در آراستگی  بیشتر سران بسیجی به ویژگی های ناب اخلاقی و اعتقادی است. در این میان منش ها و خصوصیات سرلشکر بسیجی دکتر سید حسن فیروزآبادی به عنوان نماد برجسته بسیجیان که در بالاترین رده نظامی کشور  تحت امر کاروانسالار بزرگ انقلاب به خدمت مشغول است  جلوه بارزتری از رفتار پاک بسیجیان را به منصه ظهور رسانده است.

چندی پیش مردم شهید پرور شهرستان میبد با محوریت امام جمعه محترم آن دیار برای برپایی کنگره ای جهت بزرگداشت مقام بسیجیان و از جمله سرلشکر فیروزآبادی که خود فرزند آن دیار است  آستین همت بالا زده بودند تا شاید بخشی از دین خود را به فرزندان غیور بسیجی خود ادا کنند. در همین راستا امام جمعه محترم  طی دیداری با فرمانده معظم کل قوا از معظم له نیز برای برگزاری چنین کنگره ای اذن گرفت و بدین گونه همه چیز برای برگزاری بزرگداشت سردار آماده بود. اما روحیه مخلصانه این سردار بسیجی پرورش یافته در مکتب خمینی اجازه نداد کنگره ای به نام وی برگزار شود. سردار در اطلاعیه اش در کمال ادب و فروتنی  خود را " خاک پای بسیجیان " خواند و نوشت:

" این بنده  حقیر و فقیر سرلشکر بسیجی دکتر سید حسن فیروزآبادی یکی از کوچک‌ترین فرزندان و خدمتگزاران خوش بخت شما هستم که خدای تعالی بر من منت نهاده و توفیق خدمتگزاری به اسلام و قرآن و ولایت را در حساس‌ترین و پر مسئولیت‌ترین سنگرهای انقلاب اسلامی داده است و از این بابت بسیار شکرگزارم.   لکن این ایام در معرض ابتلایی سخت و کشنده گرفتار شده‌ام در برابر سدی قرار گرفته‌ام که به حکم اخلاق و ادب از شکستن آن بیمناکم...  از نگاه به عظمت جایگاه شهیدان، جانبازان و رنج بزرگ آزادگان و خانواده معظم ایثارگران و مقام رفیع رزمندگان اسلام احساس حقارت و شرم می‌کنم و در پیشگاه خدای بصیر به بندگان نمی‌توانم اولویت خود را برای نکوداشت تأیید کنم. "

اگر چه سرلشکر فیروزآبادی  به رغم حضور در بالاترین منصب نظامی کشور  به امر فرمانده کل قوا و دریافت درجه "سرلشکر بسیجی"  از دست معظم له خود را "خاک پای بسیجیان خمینی" معرفی می کند و در کمال ادب و امتنان از برگزاری حتی یک مراسم تجلیل ساده هم ممانعت می کند ؛ اما بی گمان ملت شریف ایران  قدر این گل های معطر در بوستان ایران را می دانند و تردیدی به خود راه نمی دهند که سخنان مزبور از دلی پاک، مخلص و ولایی برخاسته است و به همین سبب همواره به فرزندان بسیجی خود عشق میورزندو خالصانه ترین دعاهای خویش را بدرقه همتشان می کنند.

الفاظ و القاب و عناوین در حوزه علم قابل توسعه بوده و بعضاً به علت تبلیغات، تشریفات یا علل دیگر به افرادی که واجد آن علم نیستند اعطا می‌شود. زیاد از رسانه‌ها شنیده می‌شود که به فلا‌ن شخص سیاسی دکترای افتخاری اعطا شد. اعطای دکترای افتخاری در دانشگاه‌های داخل و خارج از کشور به مسؤولین داخلی و خارجی امری طبیعی بوده و موجب حیرت و تعجب کسی نمی‌گردد. اما عناوین و مدارک حوزه دین باید در موضوع له خود به کار گرفته شود و از استفاده نابجای آن‌ها پرهیز شود. و اعطای آن‌ها به صورت تشریفاتی یا تبلیغاتی خطای بارز و جبران‌ناپذیر است. یکی از مراتب ارزشمند حوزه دین «اجتهاد» است و کسانی که متصف به این صفت می‌شوند به آن‌ها «آیت‌ا...» گفته می‌شود و به‌واسطه شرکت مداوم و مستمر در دروس حوزه و تدریس طولا‌نی مدت درس‌های خارج فقه و اصول و یا حداقل گذراندن یک دوره خارج فقه و اصول درصورتی که فرد خوش استعداد باشد،‌ می‌تواند منجر به اجتهاد و عنوان «آیت‌ا...» شود. برای کسانی که در حوزه علمیه قم ممارست و مداومت بر دروس حوزه نداشتند، امکان دست‌یابی به اجتهاد بسیار مشکل است. متأسفانه برخی تصور کرده‌اند کسی که ریاست عالیه دارد ولی مراتب حوزوی را طی نکرده باشد، به او عنوان «آیت‌ا...» می‌دهند. این خطای بارز از عوام‌الناس عجیب نیست، ولی  از خواص انتظار بیش‌تری می‌رود. عده‌ای از خواص به‌خاطر برخی از اغراض سیاسی از این عنوان برای رجال سیاسی غیرحوزوی استفاده می‌کنند که این عمل آنان باعث حیرت و تعجب بسیاری از دین‌مداران گردیده است. استفاده از عنوان «آیت‌ا...» برای برخی از اشخاص که شایستگی اجتهاد حوزوی را ندارند، موجب بدعت و ضلا‌لت و گمراهی مردم می‌شود. چون نظر غیرکارشناسی آن‌ها را، به‌عنوان نظر دین تلقی کرده و از رسانه‌ها و مطبوعات و بعضاً محققین و دانشگاهیان از این نظر در تحقیقات خویش استفاده می‌کنند و زمینه انحراف مردم از دین را فراهم می‌نمایند. اگر امروز مقام اجتهاد و عنون «آیت‌ا...» را برای مقام معظم رهبری به کار می‌برند به‌واسطه ممارست و مداومت ایشان به دروس حوزه و تدریس خارج فقه ایشان می‌باشد که به ‌اعتراف دوست و دشمن درس خارج فقه معظم‌له حتی در دوران رهبری ایشان کم‌نظیر است و در ایام تحصیل، تعطیل نشده است.

حضرات آیات فاضل، مشکینی، بهجت، جوادی آملی و... با حضور در حوزه و ممارست و مداومت بر دروس فقه و اصول توانستند متصف به این عنوان شوند. لذا کسانی که سال‌های سال از حوزه فاصله گرفتند یا قریب به 40 سال به حوزه و دروس حوزه ممارست نداشتند، نباید از عنوان مقدس «آیت‌ا...» برای آن‌ها استفاده شود و جالب این‌جا است که یکی از روزنامه‌ها به علت عدم استفاده صدا و سیما از عنوان «آیت‌ا...» برای یک رجل سیاسی، گله‌مند شده و خواهان استفاده از عنوان «آیت‌ا...» برای آن شخص شده است. غافل از این‌که این رسانه فکر کرده است که عنوان «آیت‌ا...» همچون دکترای افتخاری، تبلیغاتی است و می‌شود در هرجا که خواستند به کار ببرند.

نوسنده:حسین خلیل آبادی